Ανθρώπων έργα

Όταν επισκέπτομαι μία Χριστιανική Ορθόδοξη εκκλησία, ασυνείδητα, το κεφάλι μου στρέφεται πάντοτε προς τα πάνω. Ο τρούλος, αναπόσπαστο κομμάτι της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής, συμβολίζει την ένωση του ουρανού με τη γη.

Μπαίνω στο αμάξι μου έτοιμη να ξεκινήσω ακόμα μία συνηθισμένη, τυπική μέρα. Να επιβιώσω από το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, τα νεύρα που θα ξεσπάσουν σε δύο και τρεις καφέδες, την πίεση στη δουλειά. Το μάτι μου πέφτει ξανά σε μία μικρή εικόνα που βρίσκεται μέσα σε κάτι έγγραφα, ένα πρόσωπο με φωτοστέφανο κουβαλάει στην πλάτη του ένα μικρό παιδί. Η εικόνα του Αγίου Χριστόφορου, προστάτη των αυτοκινητιστών στην Ορθόδοξη εκκλησία, μου υπενθυμίζει να κάνω το σταυρό μου και να μη λησμονώ να αποζητώ τη θεία βοήθεια ειδικότερα όταν προκύψει να οδηγήσω σε κακές συνθήκες.

Είναι μία πραγματικότητα ότι το επάγγελμα του δικηγόρου στην κοινή γνώμη είναι σε μεγάλο βαθμό συνώνυμο της απατεωνιάς, του ψεύδους, της δολοπλοκίας όμως, ο δικηγόρος δεν απονέμει την δικαιοσύνη, εισηγείται υπερασπιζόμενος τον πελάτη του ανεξαρτήτως της βαρύτητας του αδικήματος. Μια πράξη που είναι νομικά κατοχυρωμένη.

Όλα τα Σάββατα του έτους είναι αφιερωμένα στους κεκοιμημένους ωστόσο υπάρχουν δυο που χαρακτηρίζονται ως Ψυχοσάββατα. Πώς τα ερμηνεύει η Εκκλησία και τί αναζητά ο άνθρωπος, πιστός ή λιγότερο πιστός στην μνημόνευση των προσφιλών του απόντων; 

Ποτέ δεν αισθάνθηκα στη ζωή μου μεγαλύτερη χαρά από παιχνίδι, όσο όταν ξετύλιγα το περιτύλιγμα από το λατρεμένο αυγό Kinder, άνοιγα το στρογγυλό πορτοκαλί κουτάκι και λαχταρούσα να ανακαλύψω το κρυμμένο δωράκι. Και πρόσφατα έμαθα ότι το κουτάκι που περιείχε το δώρο, είναι πορτοκαλί επειδή συμβολίζει τον κίτρινο κρόκο του αυγού.

Ο Δίας σε μία από τις φαινομενικά σκανδαλώδεις συναντήσεις του στην χώρα των θνητών, κατέκτησε την Σεμέλη, κόρη του Κάδμου (ήταν θνητός)  και της Αρμονίας (θεάς, κόρης του Άρη και της Αφροδίτης) και έτσι γεννιέται ο Διόνυσος. Ζηλότυπη η Ήρα  στέλνει 7 Τιτάνες , που κομματιάζουν και τρώνε τον Διόνυσο. Ενα κομμάτι, που περιέχει την καρδιά του Διονύσου παραπέφτει, η Αθηνά, η θεά της Σοφίας το αντιλαμβάνεται, το διασώζει και το πηγαίνει στον Δία. Εκείνος το εμφυτεύει και το συρράπτει μέσα στον μηρό του και σε μικρό διάστημα ξαναγεννιέται ο νέος Διόνυσος, ο λεγόμενος Διόνυσος Λυσεύς, ήτοι ετυμολογικά αυτός, που θα δώσει την λύση στον άνθρωπο (δηλαδή ο λυτρωτής του και ελευθερωτής του). Επίσης ο Δίας παράλληλα κατακεραυνώνει τους Τιτάνες  και από την στάχτη τους γεννιέται το γένος των ανθρώπων.

Όπως παραπάνω ο κάθε αρχαιοελληνικός θρησκευτικός μύθος κρύβει αλληγορικά μία διδασκαλία, ένα μέρος της προσέγγισης της αλήθειας.

Παρατηρώντας τους ανθρώπους εδώ και αρκετές δεκαετίες, προσπαθώντας να επιβιώσω όπως όλοι στη μυστηριώδη και συχνά άχαρη ζούγκλα που λέγεται κοινωνία, καταγράφω μερικά συμπεράσματα.

Υπάρχουν στιγμές, σπάνιες και μοναδικές μέσα στη ζωή, που δεν τις ξεχνάς ποτέ. Στιγμές κατάπληξης από μια απρόσμενη συνάντηση που μοιάζει με θαύμα.

Ωδή

στους Ελεύθερους Πολιορκημένους του 1973

(στους Ελευθέρους αγωνιζόμενους φοιτητές)

Η λειτουργία της βιβλιοθήκης του νηπιαγωγείου, της γωνιάς της βιβλιοθήκης όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται, συνήθως συμβαίνει μόνο από τον/την εκπαιδευτικό, δηλαδή μονομερώς και από τα πάνω. Ο/η εκπαιδευτικός αποφασίζει και οργανώνει τα πάντα σχετικά με το θέμα αυτό, ατομικά και ανεξάρτητα από τις απόψεις και τις επιθυμίες των παιδιών. Αυτό που επιχειρώ εδώ είναι να δώσω μια εναλλακτική (από την παραπάνω επικρατούσα) οπτική για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης της σχολικής τάξης του νηπιαγωγείου