Στο βιβλίο της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ με τίτλο Ah, mon beau chateau, ένα δοκίμιο που κυκλοφόρησε το 1962, μαθαίνουμε για το παλάτι Chenonceau στον ποταμό Cher, στην κοιλάδα του Λίγηρα.
Το παλάτι ήταν σχεδόν πάντα ιδιοκτησία κάποιας γυναίκας, ξεκινώντας από την όμορφη Ντιάνα του Πουατιέ, την ερωμένη του βασιλιά Ερρίκου του Β’ τον 16ο αιώνα και περνώντας στη συνέχεια στην περίφημη Αικατερίνη των Μεδίκων που ήταν η σύζυγος του ίδιου βασιλιά. Η Αικατερίνη διεκδίκησε και πήρε από την αντίζηλό της το παλάτι όταν ο Ερρίκος δολοφονήθηκε από τον αρχηγό της φρουράς του. Όμως η Ντιάνα δεν υστερούσε σε εξυπνάδα και πήρε σαν αντάλλαγμα ένα άλλο μεγαλειώδες παλάτι, το Chambord. Όσο για το Chenonceau γνώρισε επί Αικατερίνης των Μεδίκων πολλές αλλαγές και μετατροπές στην αρχιτεκτονική του, καθώς η βασίλισσα ονειρεύτηκε μια γέφυρα που παράλληλα θα ήταν και στοά επάνω απ’τον ποταμό. Στους κήπους του διοργανώθηκαν επί των ημερών της γιορτές που έμειναν στην ιστορία, με τα πρώτα πυροτεχνήματα, και με προσωπικότητες όπως ο ποιητής Ronsard να βρίσκονται μεταξύ των προσκεκλημένων. Η επόμενη γυναίκα που θα αναλάμβανε το Chenonceau θα ήταν η νύφη της Αικατερίνης, η Λουίζα της Λωραίνης, σύζυγος του γιού της, δηλ.του βασιλιά Ερρίκου του Γ’. Όταν ο σύζυγός της δολοφονήθηκε κι αυτός, η Λουίζα κλείστηκε στο παλάτι, το οποίο μετατράπηκε σε σύμβολο του πένθους της, με σκούρες ταπισερί και νεκροκεφαλές.
Σήμερα το Chenonceau αποτελεί ιδιοκτησία μιας οικογενείας σοκολατοποιών και είναι από τα πιο γνωστά τουριστικά αξιοθέατα της Γαλλίας. Προηγουμένως είχε φιλοξενήσει μεταξύ άλλων τον Jean-Jacques Rousseau, ο οποίος εργάστηκε εκεί ως γραμματέας της οικογένειας Dupin, στην οποία ανήκε το παλάτι τον 18ο αιώνα ενώ και ο Flaubert πέρασε κάποτε από εκεί, στην διάρκεια ενός ταξιδιού του.
Όλ’αυτά μαθαίνει κανείς διαβάζοντας την ιστορική μελέτη της M.Yourcenar που μας εξηγεί ότι αυτό το παλάτι υπήρξε ως επί το πλείστον ένα παλάτι γυναικών, που οι περισσότερες ήταν χήρες.
Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη