Είναι πολλές οι ταινίες μυθοπλασίας που έχουν ασχοληθεί με τον Μαραθώνιο σαν κυρίως θέμα ή σαν πλαίσιο αναφοράς. Ίσως να μην είναι όλες αριστουργήματα αλλά αξίζει να τις γνωρίσουμε!
Από εργάτης στα ορυχεία ο Σκωτσέζος μετανάστης Thomas Stoddart κατάφερε τον 19ο αιώνα να γίνει πάμπλουτος χρηματιστής στην Αυστραλία.
Το μεγαλείο της Φύσης και ο μαγικός κόσμος των ζώων, ιδιαίτερα των αλόγων, όπως τα αποτύπωσε με μοναδικό ρεαλισμό ο George Stubbs, Άγγλος ζωγράφος του 18ου αιώνα!
Πάντα στις πλατείες των πόλεων και των χωριών της Γερμανίας, βρίσκεις γύρω από ένα συντριβάνι συνήθως ή δίπλα σε μια εκκλησία, κάποιο γλυπτό σχετικό με την ιστορία του τόπου.
Αγαπημένη ηθοποιός η Παναγιώτα Βλαντή, την έχουμε απολαύσει τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο. Και στον κινηματογράφο παλαιότερα. Ποιος δεν θυμάται την φοβερή Σιλβή στα "Μαύρα μεσάνυχτα" , ή τον "Αστέρα Ραχούλας" και "Το κενό αυτοπροσώπως" ή "Εκπαιδεύοντας την Ρίτα" στο θέατρο ; Όπου συμμετείχε, έλαμπε και γι'αυτό το κοινό την αγαπάει.
Είναι δύσκολο να ασχοληθείς, έστω και επιφανειακά, με το θέμα της γλυπτικής και να μην συναντήσεις κάποια στιγμή μπροστά σου τα έργα του Canova.
Η Laura, ταινία γυρισμένη το 1944 είναι ένα φιλμ νουάρ που σημάδεψε το είδος του, βραβεύθηκε με Όσκαρ φωτογραφίας και θεωρείται αρχετυπική ταινία για την εποχή της.
Μια σειρά αγαλμάτων προκαλεί μια σειρά σκέψεων και συνειρμών που συνδυάζονται με την πρόσφατη επικαιρότητα (Σεπτ.2023)
Το 1967 η Alison Knowles, Αμερικανίδα εικαστική καλλιτέχνις, ιδρυτικό μέλος του κινήματος Fluxus, έγραψε με τη βοήθεια κομπιούτερ –γεγονός πρωτοποριακό για την εποχή- ένα ποίημα που είχε τίτλο "A house of dust“ σε συνεργασία με τον James Tenney.
Μυστικά καλά κρυμμένα, άφθονες δόσεις γαμήλιας υστερίας, εύθραυστες ισορροπίες. Νομίζω πως λίγες ταινίες περιέπλεξαν τόσο την αγάπη, το μίσος, το πλήγωμα, το θυμό όσο το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ».