Ένα ποίημα για την μαγική επήρεια που ασκούν τα πορτραίτα του Φαγιούμ σε όποιον τα παρατηρεί

Πορτραίτα του Φαγιούμ

Έχουν γραφτεί πολλά για τα πορτραίτα του Φαγιούμ 

Μα είναι αλήθεια ότι την ψυχή σου συγκινούν

Κάθε φορά που τ’αντικρύζεις

Σ’ένα μουσείο, πίσω από μια προθήκη

Αυτά τα πρόσωπα που αιώνες πια δεν ζουν

Έχουν μια γλύκα έτσι όπως σε κοιτάζουν

Σου φαίνονται σύγχρονοι άνθρωποι, σημερινοί

Έτοιμοι να μιλήσουν, κάτι να σου πουν

Για τις συνήθειες, τις οικογένειές τους

Σε καθηλώνουν τα πορτραίτα του Φαγιούμ

Τα μαύρα τους μαλλιά, τα καστανά τους μάτια

Τόσο εκφραστικά τα πρόσωπά τους

Τόσο λαμπρά τα ενδύματά τους, τα κοσμήματά τους

Σχεδόν ξεχνάς τον χρόνο και τον τόπο

Σχεδόν συμφιλιώνεσαι και με τον Άλλο Κόσμο

Ανάμεσα σ’εσένα και σ’εκείνους

Πια δεν υπάρχει διαφορά, έχετε γίνει ένα

Εσύ ο επισκέπτης του μουσείου

Κι αυτά τα ωραία πρόσωπα

Αιώνες πριν ζωγραφισμένα

Με την παράξενη εγκαυστική τους τεχνική

Μια ερμηνεία της ψυχής σου μεταφυσική

Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη   

 21.04.24   

www.litoseizani.com