Η Λειψία είναι μια πόλη με εκπληκτική αρχιτεκτονική που αναδείχθηκε μετά την πτώση του Τείχους, όταν επανενώθηκαν οι δύο Γερμανίες και οι Δυτικοί έδωσαν πολλά χρήματα για να ανακαινίσουν τις πόλεις των Ανατολικών. Ακομα και οι εργατικές πολυκατοικίες τέλους 19ου- αρχών 20ού αιώνα, ήταν χτισμένες σαν ανάκτορα με τα στολίδια στις προσόψεις και τις εισόδους με κήπους στον ακάλυπτο χώρο, με όμορφα πλακάκια και άλλα πολλά.

Η Λειψία είναι μια ιστορική πόλη που στα παλιά χρόνια ήταν γνωστή για το σπουδαίο της Πανεπιστήμιο καθώς και για τους πολλούς εκδοτικούς οίκους της. Πόλη του εμπορίου αλλά και του πνεύματος, η Λειψία φιλοξενούσε και φιλοξενεί ακόμα και σήμερα μεγάλες εκθέσεις, με σημαντικότερη την έκθεση βιβλίου που γίνεται κάθε χρόνο τον Μάρτιο.

H σημερινή Λειψία είναι μια ζωντανή πόλη χάρη στην φοιτητιώσα της νεολαία απ’όλο τον κόσμο. Είναι επίσης μια πόλη για νέους καλλιτέχνες, πρωτοποριακούς, που την προτιμούν για την σχετικά φτηνή διαβίωση που προσφέρει και για τις πολλές μοντέρνες γκαλερί στις πρώην κλωστοϋφαντουργίες της.

Η πόλη αναπτύσσεται ταχύτατα, και από κλειστή και ξενοφοβική με κατάλοιπα του συμπλεγματικού κομμουνιστικού της παρελθόντος μετατρέπεται σε μια πόλη σύγχρονη και όμορφη του 21ου αιώνα που ανοίγεται προς τα έξω και γίνεται ξαφνικά μέσα στα τελευταία δυο χρόνια υπερβολικά διεθνής και τουριστική.

Μεγάλος πόλος έλξης ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ που έζησε και εργάστηκε εδώ και του οποίου ο τάφος βρίσκεται μέσα στην εκκλησία Τόμας Κίρχε. Εκεί δίνονται κάθε εβδομάδα συναυλίες με έργα του, τα οποία συνήθως τραγουδάει η ορχήστρα αγοριών (παιδιών δημοτικού και εφήβων) της Schola Thomana που υφίσταται εδώ και οκτώ αιώνες. Τα καλοκαίρια διοργανώνεται φεστιβάλ Μπαχ που προσελκύει επίσης πολλούς ξένους επισκέπτες κυρίως από τις ΗΠΑ.

 Στην Λειψία μπορεί κανείς να φωτογραφίσει τις προσόψεις κτιρίων με πρόσωπα που σε προσέχουν και σε παρατηρούν από ψηλά. Τα περισσότερα συνδέονται με την ελληνική μυθολογία –πολύ συχνά είναι κεφάλια Ερμού, του θεού του εμπορίου καθώς οι ιδιοκτήτες των σπιτιών ήταν πλούσιοι έμποροι. Στην Λειψία υπήρξε άλλοτε και μεγάλη εβραϊκή κοινότητα που ξεκληρίστηκε από τους Ναζί. Σήμερα ένα υποβλητικό, συγκινητικό μνημείο με άδειες καρέκλες στην σειρά, σαν σινεμά που σχόλασε, θυμίζει την απουσία τους.

Πόλη εκτός των άλλων και του συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, του μαθηματικού και φιλοσόφου Λάϊμπνιτς καθώς και πολλών ακόμα διασήμων, η Λειψία προσφέρει στον επισκέπτη και στον μόνιμο κάτοικο τα ποτάμια και τα κανάλια της με βάρκες, βαρκούλες, καγιάκ και κανώ, τα πάρκα της, τον εντυπωσιακό σιδηροδρομικό σταθμό της και το πανέμορφο μεσαιωνικό Παλιό της Δημαρχείο μεταξύ άλλων αξιοθεάτων. Επίσης το ελαφρώς τρομακτικό αλλά σίγουρα εντυπωσιακό Μνημείο της μάχης των Εθνών που θυμίζει την ήττα του στρατού του Ναπολέοντα στην περιοχή το 1813.  

Τέλος υπάρχει άθικτο και το κτίριο που στέγαζε την Στάζι, την φοβερή και τρομερή Ασφάλεια όπου ανακρίνονταν και φυλακίζονταν οι αντιφρονούντες. Ακόμα και σήμερα σου προκαλεί δέος να βλέπεις τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε το καθεστώς για να παρακολουθεί και να εκφοβίζει τους πολίτες εκείνους που δεν συμφωνούσαν με τις ιδέες του.

Στα περίχωρα της Λειψίας υπάρχουν λίμνες όπου το καλοκαίρι μπορεί κανείς να κολυμπήσει ή να κάνει διάφορα σπορ του νερού. Παραέξω η φύση δεν είναι ιδιαίτερα χαριτωμένη ή πλούσια σ’αυτό το μέρος της γης αλλά η αρχιτεκτονική της πόλης και η μεγάλη ιστορία της αποζημιώνει τον επισκέπτη.

Κείμενο & φωτογραφίες: Λητώ Σεϊζάνη

Πρώτη δημοσίευση: peopleandideas