Κάποτε ο συγγραφέας Ρόαλντ Νταλ έγραψε το παρακάτω ποίημα σχετικά με τους κινδύνους που έκρυβε η πολλή τηλεόραση για τα παιδιά. Αν ζούσε σήμερα θα σκεφτόταν κάτι αντίστοιχο για τα κινητά. Είναι παράξενο να βλέπουμε τα παιδιά -και τους μεγάλους- να σκύβουν πάνω από μια τόσο μικρή οθόνη, με έναν αυχένα χαμηλωμένο, με δυο μάτια ζαλισμένα, με αντίχειρες που παίρνουν φωτιά. Ήδη αυτός ο σκυμμένος αυχένας που δεν θυμίζει πια ανθρώπινη στάση έχει αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα στο ανθρώπινο είδος. Ας δούμε, όμως, τι έγραφε ο Ρόαλντ Νταλ το 1964:  

Ό,τι έχω μάθει πιο σημαντικό

Με τα παιδιά πιο σχετικό

Είναι ποτέ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ να μην τ’αφήσεις

Σε τηλεόραση κοντά-

Ή μάλλον, κάν να μην εγκαταστήσεις

Το χαζοκούτι αυτό.

Σχεδόν σε κάθε σπίτι που έχω πάει

Παιδιά έχω δει να χάσκουν στην οθόνη τους μπροστά.

...

Κάθονται και κοιτάζουν, κάθονται και κοιτούν

Μέχρι σχεδόν να υπνωτιστούν

Δείχνουν σαν νά'ναι μεθυσμένα

Από τα απαίσια σκουπίδια που έχουν δει.

Ναι, ξέρουμε πως τα κρατάει καθηλωμένα

Και δεν θα πέσουνε ποτέ απ'το μπαλκόνι

Δεν θα τσακώνονται, δεν θα παλεύουν

Θα σας αφήσουν ήσυχους για λίγο

Το φαγητό να φτιάξετε, να πλύνετε τα πιάτα

Όμως σκεφτήκατε ποτέ τι κάνει ακριβώς

Στο αγαπημένο σας μικρό;

ΘΑ ΤΟΥ ΣΑΠΙΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ!

ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ!

ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΘΑ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΕΙ!

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΑ, ΧΑΖΑ

ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΠΙΑ

ΑΠΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΑΠΟ ΛΙΓΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!

ΕΝΑ ΜΥΑΛΟ ΣΑΝ ΚΛΟΥΒΙΟ ΑΥΓΟ!

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ -ΜΟΝΟ ΚΟΙΤΟΥΝ!

Μετάφραση: Λητώ Σεϊζάνη

Αποσπάσματα από μακροσκελές ποίημα του R.Dahl (Charlie and the Chocolate Factory)

 
Επηρεασμένη από το ποίημα αυτό αλλά και από την σημερινή πραγματικότητα, η συντάκτρια του Ιδεοστρόβιλου Λητώ Σεϊζάνη, έγραψε κι εκείνη ένα σχετικό ποίημα: 

Εικόνες και οθόνες

Τι θα μείνει

Απ'τις χιλιάδες εικόνες

Απ'τις χιλιάδες δαχτυλιές

Επάνω στις οθόνες;

Τι θα μείνει από όλους τους αντίχειρες

Απ'όλους τους δείκτες

Που με ρυθμούς φρενήρεις

Σερφάρουν και σκρολάρουν

Με το μυαλό συγκεντρωμένο

Ή εντελώς αφηρημένο;

*

Είναι τα μάτια προσηλωμένα

Μα είναι το πνεύμα αποβλακωμένο

Άλλοτε ήταν καθισμένοι μπρος στην τηλεόραση

Τώρα πάνω απ' το κινητό, πάνω απ'το τάμπλετ

Αντικρυστά στο λάπτοπ ή στο ντέσκτοπ

Πληκτρολογούν χωρίς να σκέφτονται

Οι χρήστες

Πως τα εφήμερα scripta τους μένουν

Η κάθε έμπνευσή τους της στιγμής

Κάπου αποθηκεύεται

Το περιβάλλον βλάπτοντας

Αυτό το περιβάλλον που οι ίδιοι έχουν θεοποιήσει

Δήθεν, έτσι δηλώνουν -τι υποκρισία

Και τι απίστευτη καταστροφή για την φαιά ουσία

Οι χρήστες πρόβατα δεν είναι

Όπως διατείνονται ορισμένοι που τους κατηγορούν

Σαν χρήστες, όμως, είναι εθισμένοι

Έχουν ανάγκη κάπου να δώσουν την προσοχή τους

Ν'αφιερώσουν την αφοσίωσή τους

*

Πίσω απ'τις έγχρωμες οθόνες

Πίσω από εκατομμύρια εικόνες

Οι χρήστες την ψυχή τους ψάχνουν

Ή το έτερόν τους ήμισυ αναζητούν

Μέσα τους, όμως, σίγουρα το ξέρουν

Πως τίποτα το ουσιώδες δεν θα βρουν

Λητώ Σεϊζάνη  14.02.22