Άνθρωπο σαν τον Παύλο Ευμορφίδη δεν έχω ξανασυναντήσει. Ο ιδρυτής της εταιρείας CocoMat, κυκλοφορεί μονίμως με ποδήλατο, με μια βερμούδα και κοντομάνικο, σου μιλάει σαν χείμαρρος, σε ξέρει, δεν σε ξέρει και μπορεί να σου μεταδώσει τον ενθουσιασμό του σε χρόνο dt.

Ο Παύλος Ευμορφίδης είναι ο ένας εκ των δύο ιδρυτών (ο άλλος είναι ο μεγάλος του αδελφός Μιχάλης Ευμορφίδης) της εταιρείας CocoMat, είναι πολυπράγμων άνθρωπος και επιχειρηματίας, είναι παθιασμένος με τα ποδήλατα, αλλά κυρίως είναι ένας άνθρωπος που χαίρεσαι να είσαι μαζί του.

Πρώτα να σας πω πώς γνωρίστηκα με τον Παύλο Ευμορφίδη: Κυριακή απόγευμα, βολτάραμε στον Κεραμεικό μετά του συζύγου και φίλων. Ξάφνου περνάει από μπροστά μας, ένας μ’ένα ξύλινο ποδήλατο. «Κοίτα ένα ποδήλατο, ξύλινο είναι;» λέει ένας εκ των φίλων. «Ξύλινο, η CocoMat, που βγάζει τα στρώματα τα φτιάχνει αυτά» απαντά ο σύζυγος. Το ποδήλατο είχε εξαφανιστεί στο μεταξύ κι εμείς φωναχτά-φωναχτά λέγαμε για διάφορα που κατά καιρούς έχουμε ακούσει για την CocoMat και τους ιδιοκτήτες της. Ξέρετε, αυτά που διαβάζουμε όλοι σε εφημερίδες και σάιτ, αλλά κανείς δεν ξέρει αν είναι αλήθεια ή ψέματα ή μισή αλήθεια. Και τότε ανοίγει η πόρτα ενός υπό κατασκευή μαγαζιού και βγαίνει έξω ένας τύπος ψιλόλιγνος με βερμούδα (εμείς με μπουφάν, εν τω μεταξύ) κι αθλητικά, υπέθεσα ότι έκανε εργασίες στο μαγαζί μέσα και βάζει μια φωνή στον άντρα μου (όχι άγρια, μάλλον φιλική) «έλα εδώ εσύ που λες για την CocoMat, τα έχεις δει από κοντά αυτά που λες; Τα έχεις διαπιστώσει;». Όχι δεν τα είχαμε δει από κοντά, κανείς μας. Και κάπως έτσι πιάσαμε κουβέντα με τον κύριο Παύλο Ευμορφίδη για τα οικονομικά, για την Ελλάδα, για τα ποδήλατα. Άρπαξα κι εγώ την ευκαιρία, του έδειξα τον ωραίο μας ΙΔΕΟΣΤΡΟΒΙΛΟ και του ζήτησα και μια συνάντηση να μας δείξει πού και πώς φτιάχνει τα ξύλινα ποδήλατά του.

Πήρα λοιπόν την μικρή μου κόρη μαζί, ως ειδική «ποδηλατού», και πήγαμε ένα μεσημεράκι στην Λυκόβρυση όπου βρίσκεται το εργοστάσιο των ξύλινων ποδηλάτων. Μπήκαμε μέσα, ψαρωμένη εγώ, ζήτησα τον κύριο Παύλο Ευμορφίδη, «τον Πωλ θέλετε; Σας περιμένει;» με ρώτησε ένας ευγενέστατος κύριος. «Ένα λεπτό να τον πάρω τηλέφωνο». Τον πήρε τηλεφωνο, του μίλησα, «περίμενε, πες στα παιδιά να σου δείξουν τί θες και σε 15 λεπτά είμαι εκεί». Και όντως τα παιδιά (οι εργαζόμενοι δηλαδή) όλα πολύ φιλικά και πρόθυμα μας άφησαν να περιηγηθούμε  στο εργοστάσιο, ενώ μας εξηγούσαν τί βλέπαμε. Το εργοστάσιο λειτουργεί εδώ και δυο χρόνια και είναι εντυπωσιακό. Γιατί δεν μοιάζει με εργοστάσιο, αλλά με καλλιτεχνικό εργαστήριο. Ξύλο παντού και άνθρωποι κεφάτοι και χαμογελαστοί που δουλεύουν το ξύλο με τα χέρια τους. Γιατί όλα τα ποδήλατα της Coco-Mat είναι φτιαγμένα 100% στο χέρι. Είδαμε τις σέλλες ,τα τιμόνια, τους σκελετούς των ποδηλάτων, τακτικά στοιβαγμένα να περιμένουν να συναρμολογηθούν και να πάρουν την τελική τους μορφή. «Πηνελόπη» ή «Οδυσσέας», τα γυναικεία και τα ανδρικά αντίστοιχα. Ή και το εφηβικό «Τηλέμαχος» και ο «Τηλέγονος», για τα πιτσιρίκια.

Στο μεταξύ ήρθε κι ο Πωλ (όλοι Πωλ τον φωνάζουν, ούτε καν κύριε Παύλο) «λοιπόν, για ελάτε εδώ να σας δείξω» λέει, παίρνει το τάμπλετ του και μας δείχνει όλο καμάρι μια φωτογραφία του με την οικογένειά του. Η (Ολλανδή) σύζυγος του και τα τέσσερα παιδιά του, όλα ασχολούνται με τον αθλητισμό μας είπε με χαρά. Ο ένας γιος μάλιστα είναι και ποδοσφαιριστής στον Άγιαξ. Το σπίτι τους είναι στην Ολλανδία. Ο Πωλ μετακινείται με το ξύλινο ποδήλατό του αποκλειστικά απ’ότι μας είπε και για αυτοσυγκέντρωση το ρίχνει στις κάμψεις. Μιλάει σαν χείμαρρος, δύσκολα τον προλαβαίνεις, το μυαλό του παίρνει 1000 στροφές το δευτερόλεπτο και το στόμα του καταφέρνει να στα πει όλα. Επιχειρηματικές ιδέες ατελείωτες, και πράξεις επίσης. Η πρώτη του ιδέα ήταν να φτιάξει ΤΑ καλύτερα στρώματα στον κόσμο. Και την ξεκίνησε το 1989 σε έναν χώρο/γραφείο/εργαστήριο/λογιστήριο στα Πατήσια χρησιμοποιώντας πρωτότυπα τότε οικολογικά υλικά (κοκοφοίνικα, καουτσούκ, μαλλί, βαμβάκι κ.ά.) και αφού είχε τέλεια μελετήσει το θέμα «ύπνος». Έτσι εξαπλώθηκε στον κόσμο όλο. Πέρασε μετά , το 2011 στα τουριστικά, ξενοδοχειακό εξοπλισμό και ξενοδοχεία και αργότερα βέβαια στα ποδήλατα .

Τα ποδήλατα που είδαμε στο εργοστάσιο πωλούνται ή μισθώνονται (leasing) κυρίως σε τουριστικές επιχειρήσεις και ξενοδοχεία που τα νοικιάζουν ή τα προσφέρουν στους πελάτες τους. Στην Ελλάδα, μας είπε, υπάρχουν ελάχιστοι πελάτες-ιδιώτες, δεν τα ξέρουν ή δεν τα προτιμούν τα ξύλινα ποδήλατα. Έχουν όμως πολλές παραγγελίες από μεμονωμένους πελάτες στο εξωτερικό, στην Βόρεια Ευρώπη βασικά. Βλέπετε, τα ποδήλατα Coco-Mat είναι τα μοναδικά ξύλινα στον κόσμο σε μαζική παραγωγή. Είναι φτιαγμένα από ξύλο φράξου, έχουν 2 ή 7 ταχύτητες και ζυγίζουν 17 κιλά. Εκτός από τα συμβατικά ποδήλατα, κατασκευάζουν και ηλεκτρικά ποδήλατα. Κι αυτά βέβαια βασικά διοχετεύονται στην τουριστική αγορά.

Και οι δυο καινούργιες «ποδηλατικές» ιδέες του Πωλ είναι τα ξύλινα σκούτερ, τα οποία έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν και φτιάχνουν δοκιμαστικά (μας έδωσε και μας να «κάνουμε» σκουτεράκι, πλάκα είχε) και ...τα ξύλινα ποδήλατα θαλάσσης (!!!). Μην το γελάτε καθόλου...Μας εξήγησε πώς θα τα κατασκευάζει, μας έδειξε και φωτογραφίες από κάποιες πειραματικές κατασκευές και φαίνεται εξαιρετική ιδέα. Θα τα δούμε σε κάποιο νησί φέτος, είμαι σίγουρη. Και κάτι πιο μικρό, αλλά εξίσου οικολογικό είναι τα στυλό από αφροκάλαμο Ευρώτα. 

Μας διηγήθηκε και μια ιστορία ο Παύλος Ευμορφίδης . "Να το γράψεις αυτό στον Ιδεοστρόβιλο", μου είπε. Για κάποιον Σουηδό που είχε επικοινωνήσει μαζί του μέσω skype, για να κάνει μια επιχείρηση κι ο Πωλ τον κάλεσε στην Αθήνα για να δει από κοντά τα ποδήλατα και να συζητήσουν. "Είμαι ψηλός, ξανθός, γαλανομάτης" του είπε ο Σουηδός απ'το τηλέφωνο και στο αεροδρόμιο ο Πωλ αντίκρυσε έναν κοντακιανό μαυροτσούκαλο..."Και τί ποσό διαθέτεις για να στήσεις τη δουλειά σου;", ρώτησε τον γκαγκανιάρη Σουηδό. "10.000 ευρώ" του λέει αυτός... "10.000 ευρώ;;;Τί να κάνεις με 10 χιλιάρικα...Πάρε τώρα 10 ποδήλατα και να εξαφανιστείς. Πήγαινε τα στη Στοκχόλμη να κάνεις τουρς". "Έβγαλε μέσα σ'έναν μήνα 35 χιλιάρικα! Τα νοίκιαζε στους τουρίστες για να γυρίσουν την πόλη. Μάζευε δέκα το πρωί και δέκα το απόγευμα και τους άφηνε να δουν τα αξιοθέατα της πόλης πάνω στα οικολογικά ποδήλατα. Τώρα ο Σουηδός ο κοντακιανός είναι στο γραφείο του κι έχει προσλάβει φοιτητές να εξυπηρετούν τους τουρίστες κι έχει επεκταθεί και σ'άλλα. Έχει βρει κοπέλλες που ξέρουν από μόδα, ψώνια και τα λοιπά και αναλαμβάνουν τουρίστριες που θέλουν να πάνε για shopping και τις πηγαίνουν στα μαγαζιά που έχουν προσφορές, outlet κ.λπ. με αντίτιμο 150 ευρώ". Έτσι λοιπόν, μ'άυτήν την ιστορία, προσπάθησε να πείσει έναν υποψήφιο πελάτη, μικρού βεληνεκούς, που ήταν εκεί μαζί  μας, να πάρει τα ποδήλατα και να πάει στο νησί να τα νοικιάζει στους τουρίστες.

Ξαναλέω ότι εντυπωσιάστηκα από όσα είδα σ’αυτό το πρωτότυπο ξύλινο εργοστάσιο στην Λυκόβρυση. Και ξανά-ξαναλέω ότι εντυπωσιάστηκα, σχεδόν θαύμασα  αυτόν τον ωραίο τύπο με τις βερμούδες του και τα αθλητικά του, τον Πωλ Ευμορφίδη για την ζωντάνια του, την ταχύτητα της σκέψης του, την πειστικότητα του λόγου του και την ικανότητα που (όπως φαίνεται) έχει να πραγματοποιεί τις ιδέες του, ή τέλος πάντων να το προσπαθεί, χωρίς να σκέφτεται τα όποια εμπόδια θα βρει μπροστά του.

Κείμενο: Marlykon