Το ποίημα του Γ.Παυλόπουλου πέρα από την καθαυτή ομορφιά του και τη συγκρατημένη μελαγχολία του, είναι και ένας ύμνος στον πλούτο της ελληνικής γλώσσας με τις υπέροχες ονομασίες των πουλιών που παραθέτει!
O James Joyce (1882-1941), ένας από τους πιο σημαντικούς Ιρλανδούς συγγραφείς, έγραψε δύο βιβλία με ήρωα τον Στέφανο Δαίδαλο. Πρόκειται για «Το πορτραίτο του καλλιτέχνη σε νεαρή ηλικία» (1916) και για τον «Οδυσσέα» (1916). Ο πρωταγωνιστής με το «παράξενο όνομα» που «του φαινόταν σαν προφητεία» θεωρείται ότι ταυτίζεται με τον Joyce.
Οι συγγραφείς εκφέρουν τις απόψεις τους για την καλή συνήθεια του διαβάσματος. (Ο τίτλος «Ένα βιβλίο είναι ένας κήπος που μεταφέρεις μέσα στην τσέπη σου» προέρχεται από μια Κινέζικη παροιμία.)
Για μερικούς συγγραφείς τρέφω κάτι παραπάνω από θαυμασμό, μια λατρεία σχεδόν θα έλεγα, ένα δέος και μια παράλογη επιθυμία να γινόταν να τους γνωρίσω, να δω από κοντά από τι υλικό ήταν φτιαγμένοι αυτοί οι άνθρωποι.
Περαστικὰ ἀπὸ δῶ σμῆνος πουλιὰ
μᾶς φέραν μήνυμα βορινό, καὶ τοὺς κωφεύσαμε...
H Sei Shonagon (966-1017 ή 1025) υπήρξε Κυρία των τιμών της Τέϊσι, συζύγου του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, μεταξύ των ετών 990 και 1002 στο Κυότο.
Δύο ποιήματα της Λητώς Σεϊζάνη για τον Έρωτα που τόσο μας θέλγει και τόσο μας παιδεύει
Αιθιοπία, δεκαετία του '50. Θραύσματα μνήμης, εικόνων και πόνου. Ένα βιωματικό αφήγημα τυλιγμένο στην αχλή του Χρόνου...
Ο Παπαδιαμάντης που είναι γνωστός σε όλους για την ευαισθησία και την αγνότητα της λογοτεχνικής του ματιάς, στο ίσως πιο σκληρό και στυγνό περιγραφικά έργο του.
Λογοτεχνία, χιούμορ, φιλοσοφία: μερικά αποσπάσματα από το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Μαρσέλ Προυστ